επείσκλητος

ἐπείσκλητος, -ον (Α) [επεισκαλώ]

1. αυτός που κλήθηκε επί πλέον («ἐπεισκαλεῑν ἔκαστον ἐπείσκλητον ὅν ἄν ἐθέλη τῶν ἐκ τῆς αὐτῆς ἡλικίας», Αριστοτ.)

2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἐπείσκλητος

συνέλευση που συγκλήθηκε για ορισμένο σκοπό.